Leven met een maagbandje

Mijn man wordt deze week met spoed opgenomen in het ziekenhuis in verband met zijn depressie. Ik heb erg veel last van spanningen hieromtrent. Ik heb vorige week veel vreetbuien gehad; nu probeer ik weer vast te houden aan het juiste eetpatroon, alleen dat is erg moeilijk voor me. Gedurende de dag gaat het wel goed, maar 'savonds, als ik probeer te ontspannen, merk ik dat ik toch vrij snel de neiging heb om (ongezonde) dingen te gaan eten. Omdat mijn man niet goed in zijn vel zit hebben wij ongezonde dingen in huis (niet voor mij maar voor mijn man) waar ik vervolgens geen weerstand aan kan bieden als hij ze gaat eten.

Ik ben inmiddels 1,5 kilo aangekomen en ik baal als een stekker. Vooral omdat het er dus maar zó langzaam af gaat bij mij. 1 kilo afvallen kost onderhand 1 maand!
het is 'maar' 1,5 kilo, maar ik heb het idee dat ik weer 125 kilo weeg, voel me weer dik en log.

Ik heb mezelf voorgenomen om zodra mijn man is opgenomen nog strenger te letten op mijn lijn en gezien het feit dat ik enkel voor mijzelf hoef te zorgen hoop ik dat dat beter gaat.

Verder ben ik steeds vaker verdrietig omdat het afvallen zo vreselijk langzaam gaat terwijl ik er wel hard voor werk. Ik vraag me af of het bandje wel de juiste keus was voor mij? Of ligt het dan toch nog aan de medicatie die nog niet uit mijn systeem verdwenen is? Het doet steeds meer pijn om anderen met een bandje als een gek te zien afvallen terwijl ik na bijna een half jaar pas 10 kilo kwijt ben...het is gewoon superfrustrerend!

Daarbij kan ik veel dingen niet meer eten, heb ik vaak pijn bij het eten en geef ik regelmatig over. Dit gaat mij allemaal steeds meer tegenstaan waardoor ik een beetje begin te balen van het bandje. Het zou makkelijker te verdragen zijn als ik er ook daadwerkelijk resultaat van zou zien; nu is het alleen maar lijden zonder dat ik er echt iets voor terug krijg en dat doet pijn.

Gepost @ 01:31 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten

dinsdag, april 19, 2005

Vreetbuien

Ik heb al een aantal dagen vreetbuien

omdat ik erg veel last heb van spanningen en ik me enorme zorgen maak om mijn partner. Zonder in al te veel details te treden: hij heeft een burn-out en het gaat gewoon helemaal niet goed. De toekomst wordt hierdoor weer een stuk onzekerder, financiële consequenties bla bla.
daar ik zelf ook al niet al te goed in mijn vel zit, ben ik ingestort. Eten was het enige dat mij nog een beetje een goed gevoel kon geven of kon afleiden van hetgeen me zo bezig houdt.
Vanmorgen toch maar op de weegschaal gaan staan en ik ben 1,2 kilo aangekomen. Op zich lijkt het niet veel, maar als je nagaat dat ik over een kilo afvallen wel een maand doe, was het toch een nare confrontatie...

Ik hoop dat ik mezelf weer een beetje terug in het gareel kan krijgen en dat het me lukt om niet meer zo te vreten.

Gepost @ 23:20 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten

zaterdag, april 09, 2005

Teveel tegelijk willen

Ik wíst het wel, maar ik trok me er niet zo veel van aan...
IK WIL TEVEEL TEGELIJKERTIJD!!!
En dat gaat gewoon niet.

Na een goed gesprek met de psychologe op de Obesitaskliniek (Gerda) afgelopen vrijdag, is mij duidelijk geworden dat ik te veel tegelijk wil doen, dat ik erg streng ben voor mezelf en dat ik daarbij hoge eisen aan mijzelf stel. (Hoewel dit allemaal niet zo voelt voor me..)

Afbouwen met medicatie en daarbij lijnen, dat is (schijnt) een zware opgave te zijn. Ik kan me beter concentreren op het afbouwen en de gevolgen daarvan en het lijnen even het lijnen laten aldus Gerda. Ze vindt het heel wat waar ik allemaal mee bezig ben en vindt dat ik veel te veel van mezelf verg als ik alles tegelijk en alles zo goed mogelijk moet doen.

Ook vindt zij tien kilo afvallen een hele prestatie gezien het medicijngebruik. Zo anders als hetgeen ik ervan vind! Ik ben af en toe teleurgesteld in mezelf, vind dat het meer had kunnen zijn en afbouwen met medicijnen? Ach dat doe ik er wel even bij hoor!
Ik heb al eerder gehoord dat ik streng voor mezelf ben, dat ik altijd met veel dingen tegelijk bezig ben. Maar het is moeilijk om het zo te zien als anderen doen, ik vind dat normaal haha!

Maar ik ga beter opletten en mezelf proberen wat meer ruimte te geven. Ook ga ik proberen meer te waarderen wat ik tot nu toe heb bereikt. Er is toch mooi tien kilo af en zoals Gerda al zei: Als je zonder maagband was gaan afbouwen was je waarschijnlijk 15 kilo aangekomen, en nu helemaal niks, je bent zelf nog afgevallen.

Een applausje voor mijzelf dus?!

Gepost @ 22:59 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten

dinsdag, april 05, 2005

Nieuwe afvalfoto's!

Omdat ik nu ruim 10 kilo ben afgevallen, heb ik vandaag foto's gemaakt van mijzelf in dezelfde kleding als "tien kilo geleden".

Klik hier voor het resultaat!

Gepost @ 23:40 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten

maandag, april 04, 2005

HANDTEKENINGENACTIE BUIKWANDCORRECTIE

Naar aanleiding van de uitzending van Vara's Kassa over het niet meer vergoeden van de Buikwandcorrectie na het verliezen van extreem overgewicht, coördineert de beheerster van een overgewichtforum (Corrie) een handtekeningenactie om zodoende te protesteren tegen het niet meer vergoeden van de Buikwandcorrectie.

Ook jij kunt je steentje bijdragen! (En vrienden, kennissen, familieleden...)

Omdat de handtekeningenactie niet via de mail mogelijk is, (overbelast netwerk ) vraagt Corrie om je handtekening per post naar haar op te sturen. Zij draagt dan zorg voor verdere verzending van de handtekeningen.

Het adres van Corrie is:

Corrie Wigmans
Corridor 26
5554 HN Valkenswaard

Gepost @ 13:52 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten