LEVEN MET EEN MAAGBANDJE |
Stem op mijn weblog! De maagband
Recente Posts Archief 05/01/2004 - 06/01/2004 06/01/2004 - 07/01/2004 07/01/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 09/01/2004 09/01/2004 - 10/01/2004 10/01/2004 - 11/01/2004 11/01/2004 - 12/01/2004 12/01/2004 - 01/01/2005 01/01/2005 - 02/01/2005 02/01/2005 - 03/01/2005 03/01/2005 - 04/01/2005 04/01/2005 - 05/01/2005 05/01/2005 - 06/01/2005 06/01/2005 - 07/01/2005 07/01/2005 - 08/01/2005 08/01/2005 - 09/01/2005 09/01/2005 - 10/01/2005 11/01/2005 - 12/01/2005 12/01/2005 - 01/01/2006 01/01/2006 - 02/01/2006 02/01/2006 - 03/01/2006 04/01/2006 - 05/01/2006 Eten met een maagband Resultaten BMI berekenen: Bereken je rustmetabolisme: Contact (ex-)Medebanders: Ervaringen met GBP: Ervaringen met DS: Ervaringen met Scopinaro:: Forum: Overig: [ Get CoffeeCup - HTML Editor & FTP Software ] |
dinsdag, november 30, 2004
3 weken vloeibaar zijn voorbij!!!!
YESSSSSSS! De drie weken waarin ik vloeibaar moest eten, zijn voorbij! Vanaf vandaag mag ik weer vast voedsel eten. Ik heb heerlijk zitten genieten van een bruine boterham met kaas...jammie! Het is vandaag precies 3 weken geleden dat ik geopereerd ben. Mijn gewicht is nu afgenomen met 4,9 kilo, hetgeen betekent, dat ik onder de 120 kilo zit! Wat een fijn gevoel! Ik heb nergens meer last van, de littekens zijn mooi genezen. Wel zit mijn reservoir in de weg als ik buk en dat kan best nog even pijnlijk zijn. Maar al met al ben ik een heel tevreden mens! zaterdag, november 27, 2004
Het nazorgprogramma van de Obesitas Kliniek
Gistermiddag was ik voor de eerste keer voor het nazorgtraject aanwezig op de Obesitas Kliniek. Dit duurde van 13.30 tot 16.30 en hield in een sessie met een psychologe en een sessie met een dieëtiste. Ik zit in een groep met ongeveer 11 mensen, waarvan de dames in de meerderheid zijn (8 - 3). Vier dames kon ik al van twee forums op internet, hartstikke leuk dat zij in mijn groep zitten! Ook ben ik nog gewogen (1,3 kilo is eraf sinds de screening - toen woog ik minder dan ten tijde van de operatie), is mijn tailleomvang gemeten (2 cm minder als tijdens de screening op 14-07-2004) en mijn bloeddruk gemeten (90 over 126). Ik ben tevreden en de begeleidster daar ook. Iemand uit mijn groep heeft, net als ik, ook het gevoel dat zij geen bandje heeft. Ook zij heeft vaak honger, kan alles makkelijk eten en drinken. Ik hoop dat het helpt als ik 6 december opgespoten word. Want steeds honger, dat is echt zwaar. Vooral nu ik eigenlijk alleen nog maar vloeibaar mag eten. Vloeibaar vult lang niet zo goed als vast voedsel. Jammer van de files onderweg naar huis...pfffff ik was doodmoe toen ik thuiskwam! woensdag, november 24, 2004
Puinhoop
Oooow ik maak er echt een puinhoop van!!! Ik had vandaag alleen maar 2 volkorenbeschuitjes met kaas gegeten, maar toen mijn man en ik vanavond in de buurt van de McDonalds kwamen hebben we daar wat gegeten Ik heb 1/4 Big Mac op, en een grote friet met 2 frietsaus... Bij de McDonalds lag een kalorielijst met daarop het aantal kalorieën van elk produkt dat ze verkopen. Even rekenen... 2 frietsaus = 120 kcal 1 grote friet = 527 kcal 1/4 Big mac = 115 kcal Dus 762 kalorieën naar binnen gewerkt (Maar het was wel errug lekkerrrrrr ) Daarna had ik zo'n spijt... Ik had gepland om vanavond spruitjes te eten, verder niets (Jammie, spruitjes!). Ik voel me behoorlijk rot omdat ik eigenlijk nog gepureerd eten had moeten eten en omdat ik zo ongezond gegeten heb...
1 Reactie(s):
dinsdag, november 23, 2004
Lekker slapen!
Ik heb vannacht voor het eerst weer op mijn buik geslapen! Hmmm wat was het fijn dat dat weer kon Het afvallen gaat niet meer zo snel: 3,4 kilo in de eerste week, en 0,8 kilo de afgelopen week. Ik kan qua hoeveelheden nog veel eten; natuurlijk niet zoveel als voor ik een bandje had. Ik heb geen verzadigings- of volgevoel. Daar baal ik wel van. Ik denk dat mijn bandje nog erg 'wijd' staat. Nog 2 weken wachten, en dan word ik bijgespoten. Hopelijk merk ik dan wel iets van het bandje en heb ik een verzadiginsgevoel na het eten... zondag, november 21, 2004
Caloriewijzer
Vandaag heb ik een caloriewijzer aan mijn blog toegevoegd. De caloriewijzer toont hoeveel calorieën een product bevat plús het aantal minuten je moet zwemmen , lopen of fietsen om die calorieën weer te verbranden. De caloriewijzer staat in de rechterkolom onder "Eten met een maagband". vrijdag, november 19, 2004
De Variatielijst is af!!!
Het heeft een tijdje geduurd, maar nu is dan eindelijk de Variatielijst af! In deze lijst is op eenvoudige wijze te zien hoe op een goede en gezonde manier gevarieerd en afgewisseld kan worden met diverse voedingsmiddelen. De lijst is ingedeeld in drie kolommen: Bij voorkeur (gezonde voedingsproducten), Middenweg (Deze voedingsmiddelen mogen best als variatie af en toe op het menu staan) en Bij uitzondering (Deze kolom bevat voedingsmiddelen die veel vet en/of suiker leveren). Veel plezier met de lijst! dinsdag, november 16, 2004
Een week na de operatie
Het is vandaag een week geleden dat ik werd geopereerd. Hoe gaat het nu? De lijm die over de wondjes zit, is langzaam los aan het laten. Dat vind ik een eng idee, maar het nodigt ook uit tot peuteren (het is natuurlijk erg leuk om de losse randjes van de lijm eraf te halen). Maar de wondjes zelf zijn nog goed bedekt en zien er goed uit. Alleen het wondje schuinboven mijn reservoir doet nog zeer en de wond van het reservoir blijft pijnlijk (of is dat het reservoir zelf dat ik voel?). Op mijn linkerzij liggen gaat nog steeds bijna niet, ik doe het wel in mijn slaap maar dan word ik wakker van de pijn. Op mijn buik liggen heb ik ook geprobeerd maar dat gaat absoluut niet en is erg pijnlijk. Wat betreft afvallen, er was heel snel 3,3 kilo af, maar dat werd op een gegeven moment weer minder. BALEN! Echter werd ik vandaag ongesteld en nu is mijn gewicht gedaald met 3,4 kilo. Dat geeft moed, er zit weer beweging in! Het is nog veel te kort na de operatie, maar toch werd ik al bang dat het bandje bij mij niet zou werken...! Ik heb totaal nog geen last gehad met slikken tijdens het drinken en eten. Het glijdt er allemaal lekker en goed door. Ik kan zó 250ml water achter elkaar opdrinken (zonder pauze). Eigenlijk wel fijn, maar zo zal het waarschijnlijk niet altijd blijven denk ik. De paar dagen voor mijn ongesteldheid had ik vreselijk veel moeite om niet te gaan snaaien en meer eten dan dat noodzakelijk is. Dat had ik normaliter ook altijd. Nu ik eenmaal ongesteld ben is die drang gelukkig weer weg. Wat drink/eet ik zoal?
Dit eet ik niet allemaal op één dag hoor, en de hoeveelheden zijn altijd vrij klein. Er is (nog) niets verkeerd gevallen. Als ik eet, eet ik van een klein bordje of schaaltje met een klein lepeltje of gebaksvorkje. Ik probeer heel kleine porties te nemen, want beter te weinig en later nog eens opgeschept dan teveel op mijn bord en alles naar binnen werken en daarna pijn hebben. Drinken doe ik of voor het eten (geeft ook een beter gevuld gevoel) of minimaal een half uur erna (zodat ik het eten niet wegspoel). Het kost me wel moeite om genoeg te drinken (minimaal 2 liter per dag). Dit is heel belangrijk in verband met uitdroging. Mijn vitaminepil (Kauwtablet van Davitamon) neem ik trouw iedere dag. Deze pil ga ik binnenkort vervangen door een multivitaminepil omdat daar net wat meer vitaminen inzitten die ik nodig heb.
Al met al voel ik me goed; tillen en bukken gaat nog niet, liggen zoals ik wil ook niet maar ik ben heel tevreden en blij dat ik de operatie heb ondergaan. Overigens ga ik vanavond een lichte prei-stamppot maken voor mezelf, mmmmmm!!!
1 Reactie(s):
maandag, november 15, 2004
Centimetertabel
Ik heb zojuist een Centimetertabel in elkaar geflanst om bij te kunnen houden hoeveel centimeters ik kwijtraak. Ook al val je soms niets af, dan kan wel het aantal centimeters van je lijf zijn afgenomen. De Centimetertabel is terug te vinden onder 'Resultaten' in de rechterkolom. zondag, november 14, 2004
Foto's!!!
Ik heb in de linkenlijst onder 'Resultaten' een nieuwe pagina toegevoegd: "Foto's". Er is een foto te zien van mijn oorlogswonden, haha en een serie foto's van de dag vòòr de operatie, waar ik nog 124,8 kilo weeg. Bij elke tien kilo die eraf is, wil ik een nieuwe serie foto's neerzetten in dezelfde kleding. zaterdag, november 13, 2004
Steeds minder pijn
Vandaag is de operatie alweer 4 dagen geleden en ik heb elke dag weer wat minder pijn. Het meeste pijn en last heb ik van de wond waar mijn reservoirtje zit. Dit is tevens ook de grootste wond (5 cm.) Ook heb ik veel last van het gas dat ze in mijn lichaam gespoten hebben; ik moet heel veel opboeren en vaak is dat pijnlijk. De operatie en de pijn zijn mij ontzettend meegevallen. Op bed liggen met een migraine-aanval vind ik erger! De pijn voelt eigenlijk net als een hele fikse spierpijn. In het begin thuis heb ik veel paracetamolletjes geslikt, nu is de pijn zonder medicatie goed te verdragen. Ik kan goed drinken, al meteen vanaf het moment dat ik voor het eerst mocht drinken. Ik kan nog net zo'n grote slokken nemen als voor de operatie (al probeer ik dit bewust niet te doen) en het vocht loopt goed door mijn grote maag in. Wat betreft eten, dat doe ik vloeibaar. Dat houdt in: soep, vla, kwark, zelfgemaakt vruchtensap (staafmixer, jus d'orange & banaan & perzik), babyvoeding (Yummie!). Appelmoes heb ik ook geprobeerd maar beviel minder goed. Ook heb ik een klein lepeltje satésaus op (mijn man had chinees gehaald voor zichzelf), gewoon voor de smaak en het was heerlijk! Ik genoot er veel meer van dan wanneer ik het onberkt kon eten. Vreemd is dat. Inmiddels ben ik 3,3 kilo afgevallen. Het begin is dus gemaakt! vrijdag, november 12, 2004
Operatieverslag
Dinsdag 9 november vertrokken wij om 6 uur 'smorgens naar het st. Blasiusziekenhuis te Dendermonde, België. Ook dit maal hebben wij ons een paar maal verreden omdat er omleidingen waren of de borden niet duidelijk waren maar we waren op tijd; tegen 8 uur kon ik me melden bij het onthaal (opname). Daarna kwam er iemand die ons naar mijn kamer bracht. Het was een kamer met 4 bedden; 2 ervan waren bezet en een derde bed zou later bezet worden door een heel zieke mevrouw. Ik voelde me heel nerveus en wilde het liefst weer met mijn man mee naar huis gaan...maar natuurlijk heb ik dat niet gedaan . Een tabletje tegen de spanningen kreeg ik niet omdat ik 'nuchter moest blijven'. Mijn man ging tegen half elf naar huis en ik heb daarna wat geslapen en cartoonnetwork gekeken. "Ineens" kwamen de verpleegkundigen mij klaarmaken en ophalen voor de operatie. Dat was even schrikken, want dat was 'al' om half een, terwijl ik ervanuit was gegaan dat ik aan het eind van de middag aan de beurt zou zijn (niemand kon mij zeggen hoe laat het zou gaan gebeuren; "in de loop van de dag" werd mij gezegd). Allereerst kreeg ik een Temesta voor onder de tong om rustig te worden (nu pas?!). Ik mocht nog even naar de toilet waar ik het sexy operatiehemd aangetrokken heb (ik moest het dichthouden bij mijn billen anders was het een minder charmant gezicht) . Mijn bloeddruk werd opgemeten en ik kreeg en tromboseprikje in mijn buik en daar ging ik met mijn bedje de lift in naar het operatiekwartier. Daar moest ik een half uurtje wachten, waarna ik werd opgehaald om een infuus in mijn arm te prikken. Daarna ging ik de operatiekamer op en moest ik overklimmen van mijn bed naar de operatietafel. De tafel was erg design ; helemaal gevormd naar het menselijk lichaam met een lekkere hoofdsteun en de vorm van een lichaam (beter dus dan de houten tafel waar mijn echtgenoot opgelegd werd ghehehe ). Mijn armen werden in een hoek van 90 graden ten opzichte van mijn lijf vastgebonden en daarna hebben ze 'iets' in mijn infuus gespoten waardoor mijn lichtje tijdelijk uitging. Ik heb nog op de klok gekeken, dat was om 13:22. Om 15:25 ben ik even bij geweest; ik lag toen op recovery. Iemand vroeg of ik pijn had (Ja dus) en vervolgens kreeg ik een pijnstillend medicijn in mijn infuus gespoten. Ook moest ik plassen, dus heeft er iemand een po onder mijn billen gelegd. Echter plassen in bed gaat niet voor mij op dus ben ik in slaap gevallen met die po nog in bed. Om 17.15 ben ik naar boven gebracht. Daar wilde ik naar de toilet om te plassen en om mijn nachthemd en slipje aan te doen. Dat vonden ze prima, er is iemand meegeweest (een leuke verpleger, jaja! ) die mij heeft geholpen. Daarna ben ik in bed beland en werd ik pas na 21.45 wakker (langslaper hé? ). Ik voelde me redelijk goed; wel veel pijn daar waar het reservoirtje zit maar totaal niet misselijk of wat dan ook. Ook geen vreemde pijnen in andere lichaamsdelen vanwege verkeerd gelegen hebben, dus daar was ik erg blij om. Ik heb een tijdje liggen kletsen met een van mijn kamergenotes; zij ligt daar ivm een scopinario waar iets niet goed is gegaan; inmiddels zitten haar darmen in de knoop en heeft zij veel pijn. Maar het was eigenlijk best gezellig, ondanks dat ik in het ziekenhuis lag haha! 'sNachts heb ik geslapen, steeds een uurtje ofzo, want het was erg onrustig op de kamer. De dame naast mij lag vreselijk te snurken en er was nog iemand op de kamer gekomen die continue lag te kreunen van de pijn. Dat was dus minder, maar ach ik sukkelde toch wel weer in slaap. De nachtverpleging wist mij te vertellen dat ik 'smorgens naar huis toe mocht als ik had gedronken. Dokter Himpens zou tussen 8 en 9 langskomen en dan zou ik mijn ontslagbrief krijgen van hem. 'sOchtends vroeg heb ik mijn man gebeld, dat hij in de auto kon springen en dat ik mee naar huis mocht na 9 uur. Mijn man was er om half elf, maar toen was de dokter er nog niet geweest. Ik heb om een uur of half 8 eindelijk wat te drinken gekregen en ik was heel gespannen hoe het drinken zou gaan...maar het ging heel goed! Alles bleef lekker binnen en ik hoefde niet eens zulke heel kleine slokjes te nemen. Later kreeg ik een yoghurtje en dat ging ook goed naar binnen, lekker! Om een uur of negen ben ik mezelf gaan wassen, echter voelde ik me steeds beroerder worden op de badkamer. En eigenwijs als ik ben, heb ik niet op het alarmbelletje gedrukt maar ben ik op de grond gaan liggen. Dit omdat ik in mijn blootje was en ik geneerde me zo; ik zag mezelf al in mijn blootje knock-out gevonden worden, lekker onelegant (en eigenwijs!). Toen het weer beter ging heb ik verteld wat er gebeurd was en werd mijn bloeddruk gemeten en moest ik terug in bed. Daar heb ik weer lekker liggen slapen. De diëtiste is aan mijn bed geweest, maar ik kon nauwelijks mijn ogen openhouden om te luisteren naar hetgeen ze vertelde. Gelukkig wist ik vantevoren al wat belangrijk is als je een bandje hebt en waar je op moet letten. Tussen de middag heb ik gevraagd of er nog iets te eten voor mij was, blijkbaar waren ze me vergeten. Ik kreeg toen een bouillon (jammie) en een smerig yoghurtje. Ik heb gevraagd of ik nog zo'n yoghurtje als 'smorgens kon krijgen (VitaLinea) maar die waren op. In plaats daarvan kreeg ik yukkie vanillepudding met een vel, echt ieuwwwwwww! (En mijn man maar lachen) De dokter kwam uiteindelijk pas tegen half twee. Hij vroeg of het goed ging en zei dat ik naar huis mocht. Mijn ontslagbrief kwam iemand anders een tijdje later brengen en toen kon de rit naar huis beginnen. Die rit is me 100% meegevallen. Ik had een hoofdkussen onder de veiligheidsgordel en een klein kussentje onder mijn hoofd, stoel plat en gassen maar. Natuurlijk voel je ieder hobbeltje wel, maar heel veel pijn deed het niet. Het was eerder vervelend. Ik heb het grootste deel van de rit lekker liggen slapen en thuis ben ik heerlijk in mijn eigen bed gekropen . donderdag, november 11, 2004
Hebbes!
Ik ben gistermiddag thuisgekomen uit het ziekenhuis, mét bandje! Het was gelukkig geen probleem dat ik griep had. Ik heb nu veel last van de plek waar het reservoirtje zit, het voelt als een heel erge spierpijn. Van gas heb ik ook last; veel opboeren en dat is wel pijnlijk. Verder voel ik me best redelijk, dat had ik niet verwacht. De verzorging in het St. Blasiusziekenhuis vond ik heel goed; het verplegend personeel was erg vriendelijk en betrokken. 6 december moet ik terug naar Dendermonde om opgespoten te worden. Dat vind ik toch wel eng, maar ik ga eerst met mijn man mee als hij opgespoten wordt dus dan kan ik zien hoe zoiets in zijn werk gaat. Voor nu hou ik het hierbij, een langer verslag houden jullie nog te goed.
1 Reactie(s):
maandag, november 08, 2004
Een nieuw leven?
Ik ben nog steeds ziek, al gaat het dankzij de medicatie en rust wel al ietsje beter. Mijn man en ik hebben besloten gewoon naar Dendermonde te gaan morgenvroeg en dan zien we daar wel of de operatie kan doorgaan of niet. Ik ben niet echt gespannen of nerveus voor de ingreep; ik kan mij ook nog niet voorstellen dat ik een nieuw leven begin waarin ik met behulp van een maagband, eindelijk eens wat slanker zal worden. In mijn hoofd heb ik een beeld van mijzelf waarin ik áltijd dik zal zijn en ik ondanks lijnpogingen blijf jojo'en en steeds weer iets dikker wordt. Dus ik zal het wel zien allemaal. Ik ga er natuurlijk wel hard aan werken, om af te vallen. Maar geloven dat ik ooit echt 'slank' zal zijn...nee dat lukt me nu nog niet... zaterdag, november 06, 2004
Ziek!
Gister zijn we thuis gekomen van een lekker weekje weg. We hebben genoten, zijn veel gaan uit eten (met mijn galgemaal is het dus helemaal goed gekomen haha! ). Echter, heb ik griep en niet zo'n beetje ook! Ik probeer de griep te bestrijden met behulp van jus d'orange, paracetamolletjes, neusspray, multivitaminen, mijn astma-medicatie en veel rust. Ik BAAL als een stekker want dinsdag is de datum waarop ik mijn bandje ga krijgen. Maar nu ben ik bang dat het niet doorgaat vanwege de griep. Ik doe dus hard mijn best om beter te worden en hopelijk kan het gewoon allemaal doorgaan! |
eind van het jaar krijg ik ook een maagbandje en ben dus een beetje gaan googlen voor informatie. zo ben ik op jouw site terecht gekomen, heel goed in elkaar gezet! inmiddels heb ik er zelf ook één gemaakt, maar snap er weinig van. mag je jou vragen hoe je bijv. die smiley's hebt geplaatst... alvast bedankt, groetjes kim. (kimkaroline@hotmail.com)
Reactie geplaatst door Kim Karoline om 5:42 p.m.
Een reactie posten