Leven met een maagbandje

Ik zat zo met die onzekerheid in mijn maag (hihi woordspeling), hoeveel ik nu wel of niet weeg en wat mijn BMI precies is, dat ik vannacht om kwart voor vier toch maar even op de weegschaal ben gaan staan. In mijn gedachten was ik ineens veel afgevallen en zou ik niet meer in aanmerking komen voor een maagband, hihi

Ja ik zit raar in elkaar!

Het resultaat is dat ik 117,8 weeg. Het was schrikken, want het is zwaarder dan verwacht, maar in het geval van voor een maagband in aanmerking komen, juist heel positief. Ik heb 5 minuten giechelend rondgelopen en daarna kwam de schrik: 117,8 kilo...! Ik was in januari nog 107,6 kilo... dat betekent dat er in zo'n korte tijd weer veel gewicht is bijgekomen!

Vorig jaar zomer woog ik 124 kilo. Ik ben als een gek gaan sporten met als resultaat dat ik in januari dit jaar 107,6 kilo woog. Om het daarna wegens omstandigheden niet meer vol te kunnen houden (maar ja, wie houdt 5 tot 7 keer per week intensief sporten vol? Ik niet dus).
*zucht*
Raar hoor, enerzijds voel ik me lelijk, dik, vies nu ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt ben...anderzijds ben ik blij want hoe hoger het gewicht, hoe meer kans op een maagband...

Gepost @ 11:52 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten

zondag, mei 30, 2004

Een stukje voorgeschiedenis...

Zo lang ik me kan herinneren, ben ik altijd al groter en steviger geweest dan andere kinderen. Mijn eerste keer diëten kan ik me nog wel herinneren. Ik was elf of twaalf en deed met mijn moeder mee: brooddieet. De godganselijke dag droog brood eten.
Zoveel ik maar wilde!

Dat heb ik dus niet lang volgehouden. Overigens vond ikzelf toen dat het lijnen niet nodig was. Toch is 'de lijn' altijd wel een thema gebleven tijdens mijn opvoeding. Of er werd gelijnd, of er werden opmerkingen gemaakt dat ik op mijn lijn moest letten.
In 1996 ging ik samenwonen, hartstikke leuk natuurlijk, zelf koken en boodschappen doen! En ja, dat was merkbaar aan mijn gewicht. Maar dan ging er weer een Montignacje tegen aan en dan viel ik wel weer af.

Op een gegeven moment ben ik ziek geworden en moest ik medicijnen gaan slikken. Mede door deze medicijnen, maar ook vanwege vreetbuien omdat ik niet goed in mijn vel zat, ben ik nu echt "overweight".

Ik ben 1 meter 78 en ik weeg (schat ik, ik durf niet meer op de weegschaal) 115 kilo. Dat betekent een BMI van 37.

Aangezien ik al het lijnen zó zat ben en ik naderhand steeds weer terugval (ja ik ben het prototype van een jojo!) en me zó ongelukkig voel en zo'n negatief zelfbeeld heb, heb ik de beslissing genomen om structureel iets aan mijn overgewicht te doen. Woensdag heb ik een afspraak met mijn huisarts voor een verwijzing voor het plaatsen van een maagband.

Ik ben erg benieuwd en heel zenuwachtig....

Gepost @ 21:07 door Pellie

0 Reactie(s):

Een reactie posten